Το πορτραίτο της Μόνα Λίζα που ζωγράφισε ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι δεν είναι το μοναδικό. Ένα δεύτερο πορτραίτο του διάσημου ζωγραφικού πίνακα, ανακαλύφθηκε στις αρχές του 2012, το οποίο ήταν κρυμμένο στις αποθήκες του μουσείου Πράντο στη Μαδρίτη. Οι συντηρητές του μουσείου, ύστερα από ειδική τεχνική επεξεργασία, διαπίστωσαν ότι αυτό που αρχικώς είχε θεωρηθεί ως «ένα ακόμα μεταγενέστερο αντίγραφο της Μόνα Λίζα», είναι στην πραγματικότητα έργο μαθητή του Λεονάρντο ντα Βίντσι.

Ειδικοί εικάζουν πως ο μαθητής ζωγράφιζε τη Μόνα Λίζα παράλληλα με το δάσκαλο του. Και τα δυο έργα δημιουργήθηκαν στη Φλωρεντία την περίοδο της Αναγέννησης, κάπου ανάμεσα στο 1503 και το 1519 μ.Χ. Συγκρίνοντας τα δυο πορτραίτα, προκύπτουν ωστόσο αρκετές διαφορές: Το έργο του Λεονάρντο είναι πιο εξιδανικευμένο με το περίφημο «μειδίαμα» που το χαρακτηρίζει. Από την άλλη, το στοιχείο που κάνει τον πίνακα του μαθητή του ενδιαφέρον, είναι ότι απεικονίζει την Μόνα Λίζα πολύ πιο ανθρώπινη και πιθανότατα πιο κοντά στο πώς ήταν στην πραγματικότητα.

Οι σύγχρονοι ιστορικοί τέχνης εκτιμούν στη συντριπτική τους πλειοψηφία, ότι και ο πίνακας του Λεονάρντο Ντα Βίντσι και ο πίνακας του μαθητή του, απεικονίζουν τη Λίζα ντελ Τζιοκόντο, σύζυγο του πλούσιου μεταξέμπορου Φρανσέσκο ντελ Τζιοκόντο από τη Φλωρεντία. Tο πορτρέτο είχε παραγγελθεί για να κοσμήσει την καινούργια τους έπαυλη, η μετακόμιση στην οποία συνέπεσε με την γέννηση του δεύτερου γιου τους.

Φωτογραφία: https://snl.no/Mona_Lisa

Η Μόνα Λίζα (ή Τζοκόντα), το διασημότερο ίσως έργο του καλλιτέχνη Λεονάρντο Ντα Βίντσι, φιλοτεχνήθηκε γύρω στο 1505 στη Φλωρεντία (Ιταλία). Σύντομα όμως πέρασε σε γαλλικά χέρια, φτάνοντας να στολίζει αιώνες αργότερα και την κρεβατοκάμαρα του Ναπολέοντα Βοναπάρτη. Από το 1804 μέχρι και σήμερα, κοσμεί συνεχώς (;) το Μουσείο του Λούβρου στο Παρίσι. Μέχρι και πριν εκατό χρόνια το συγκεκριμένο έργο του Λεονάρντο Ντα Βίντσι, θεωρούνταν ένα απλό πορτραίτο.

Το 1911 εκτυλίχθηκε ένα γεγονός, το οποίο χάρισε στον πίνακα στην σημερινή «υστερία». Πιο συγκεκριμένα, στις 21 Αυγούστου 1911, ο Ιταλός Βιτσέντζο Περούτζια, νικημένος από τα εθνικιστικά του φρονήματα, αποπειράθηκε να κλέψει το πορτρέτο της Μόνα Λίζα με σκοπό να το επιστρέψει στην γενέτειρά χώρα που το ανέδειξε. Κρυμμένος σε μια από τις αποθήκες του Μουσείου, περίμενε να νυχτώσει, και αφού βρήκε ένα ασφαλές πέρασμα διαφυγής, εξαφανίστηκε μαζί με τον πίνακα.

Την επόμενη ημέρα, μόλις η κλοπή έγινε γνωστή, ξέσπασε εθνικό πένθος. Τα σύνορα της χώρας σφραγίστηκαν, και μέσα σε λίγες μόνο ημέρες το θέμα έγινε πρωτοσέλιδο στις μεγαλύτερες εφημερίδες του κόσμου. Οι θεωρίες συνωμοσίας πίσω από την κλοπή της Τζοκόντα ήταν σχεδόν όσες κυκλοφορούν και για το μυστικό που κρύβεται πίσω από το περίφημο χαμόγελό της. Η γαλλικές αρχές έστρεφαν παντού τις υποψίες τους, ακόμα και στον Ισπανό και ανερχόμενο τότε ζωγράφο, Πάμπλο Πικάσο (φωτογραφία αριστερά). Έπρεπε να περάσουν δυο χρόνια έως ότου ξετυλιχθεί το κουβάρι του μυστηρίου.

Στις 29 Νοεμβρίου του 1913, ο Ιταλός γκαλερίστας Αλφρέντο Τζέρι, έλαβε ένα γράμμα από κάποιον άγνωστο, ο οποίος ισχυρίζονταν ότι έχει στην κατοχή του τη Μόνα Λίζα και ότι είχε σκοπό να τη χαρίσει στην Ιταλία. Με τη βοήθεια της αστυνομίας κατάφερε να παγιδεύσει τον άγνωστο, που δεν ήταν άλλος από τον Βιτσέντζο Περούτζια. Βέβαια, ο Βιτσέντζο, αντιμετωπίστηκε σαν ήρωας στη χώρα του, καθώς το βασικό του του κίνητρο ήταν να φέρει τη Μόνα Λίζα στην πατρίδα της. Γι' αυτό και καταδικάστηκε μόλις σε ολιγόμηνη φυλάκιση. Από την άλλη, η Μόνα Λίζα, αφού εκτέθηκε για έναν μήνα σε Μουσεία της Ιταλίας, επέστρεψε στις 31 Δεκεμβρίου 1913 και πάλι στο Μουσείο του Λούβρου, μαζί με την επιπλέον αίγλη, λάμψη και δόξα που της είχε χαρίσει πλέον η κλοπή της.

Φωτογραφία: https://snl.no/Mona_Lisa

Το τέλος της σειράς μόνο «Happy End» δεν επιφύλαξε, καθώς και οι δυο πρωταγωνιστές και ήρωες αυτοκτονούν.

Στο τελευταίο επεισόδιο οι δυο πρωταγωνιστές, ύστερα από ερωτική απογοήτευση πηγαίνουν και κάθονται στις γραμμές του τρένου. Η εμφάνιση τους δεν θυμίζει σε καμία περίπτωση τα χαρούμενα, τρέλα καρτούν που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε. Κάθονται δίπλα δίπλα και το τρένο ακούγεται να πλησιάζει. Κάπου εκεί, η αυλαία πέφτει και όλοι καταλαβαίνουμε τι θέλει να δείξει το συγγραφέας.

Ο Αμερικανός Mike Bouchet γέμισε μια πισίνα με 100.000 λίτρα Coca Cola.

O εκκεντρικός καλλιτέχνης Mike Bouchet, που ζει και εργάζεται στην Καλιφόρνια, παρασκευάζει μόνος του Coca Cola από το 2004, επιτυγχάνοντας έναν τύπο αναψυκτικού δικής του σύνθεσης, το οποίο όμως δεν το πίνει αλλά το χρησιμοποιεί ως βασικό υλικό των καλλιτεχνικών ανησυχιών του.

Ο Πάμπλο Πικάσο ήταν αντισυμβατικός μέχρι και στα χρώματα που χρησιμοποιούσε. 

H εξέταση ενός πίνακα με ακτίνες-Χ υψηλής ενέργειας επιβεβαιώνει τις υποψίες ότι ο συνιδρυτής του κυβισμού, χρησιμοποιούσε χρώμα για τοίχους, πιθανώς για να δώσει στα έργα του μια γυαλιστερή υφή που κρύβει τα ίχνη του πινέλου. Την ανακάλυψη έκαναν ερευνητές του αμερικανικού Εθνικού Εργαστηρίου Argonne στο Ίλινοϊ.

Ένα βίντεο,  γυρισμένο στη Θεσσαλονίκη και πολυβραβευμένο σε διεθνή φεστιβάλ, μιλά για το πραγματικό νόημα της ζωής.

Είναι τεράστιο, καθώς έχει διαστάσεις 5,4 x 1,92 μέτρα και αποτελείται από 32.256 κομμάτια.

Η θεματολογία του προέρχεται από τον κόσμο των κινουμένων σχεδίων και ζυγίζει 17 κιλά. Είναι ένα εμπορικό παζλ που σημαίνει πως είναι διαθέσιμο σε όλους. Τα μόνα πράγματα που χρειάζονται είναι 200 ευρώ, ένα μεγάλο δωμάτιο και πολύ πολύ μεγάλη υπομονή. Το παζλ έχει κερδίσει μια θέση στα ρεκόρ Γκίνες, ενώ χαρακτηριστικό του μεγέθους του είναι ότι πωλείται μαζί με καροτσάκι για τη μεταφορά του.

Το Venetian Macau είναι από τα πιο πολυτελή ξενοδοχεία-καζίνο της περιοχής Macao στην Κίνα.

Ο Bryan Berg κατασκεύασε ένα αντίγραφο του καζίνο Venetian Macau χρησιμοποιώντας 218.792 τραπουλόχαρτα, δηλαδή 4.051 ολόκληρες τράπουλες. Για την ολοκλήρωσή του χρειάστηκε 44 ημέρες κοπιαστικής εργασίας, κατά τις οποίες μάλιστα πολλές ήταν οι φορές που τα τραπουλόχαρτα παραλίγο να καταρρεύσουν, αφού δε χρησιμοποιείται τίποτα για να τα συγκρατήσει στη θέση τους.

Ο φωτογραφικός φακός ενός ερασιτέχνη του είδους «συνέλαβε» μια εικόνα που οι λέξεις δυσκολεύονται να περιγράψουν.

Ένας ξάστερος ουρανός, μια φωτογραφική μηχανή, ένα τρίποδο, και λίγη υπομονή: Αυτά χρειάστηκε ο ερασιτέχνης φωτογράφος Άντριου Μπρουκς για να φωτογραφίσει την περιστροφή της Γης. Τα υπόλοιπα, τα ανέλαβε η βαρύτητα.

Η Maa Tamagosan δημιούργησε ένα μπισκοτάκι που πιο πολύ θέλεις να το κοιτάς παρά να το φας.

Η Maa Tamagosan είναι μια Γιαπωνέζα σεφ που εκπαιδεύτηκε στη Γαλλία. Σύμφωνα με την ίδια, η διαδικασία παραγωγής της συγκεκριμένης δημιουργίας της είναι πολύ εύκολη. Το μόνο που χρειάζεται κανείς είναι ένα κουπάτ σε σχήμα αρκούδας για να κοπεί η ζύμη και ξηροί καρποί της αρεσκείας του.

Από μια διαφορετική σκοπιά, υπάρχουν πολλά χαρακτηριστικά που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι τα Στρουμφάκια ασπάζονται την κομμουνιστική ιδεολογία.

1. Δεν είναι Ρατσιστές, καθώς τους βοηθούν όλους, χωρίς φυλετικές ή οποιουδήποτε είδους διακρίσεις.

2. Δεν έχουν κάποια επίσημη θρησκεία, με λίγα λόγια είναι άθεοι.

3. Φοράνε όλοι τις ίδιες στολές.

4. Δεν υπάρχουν κοινωνικές τάξεις, βρίσκονται όλα στο ίδιο σημείο της κοινωνικής πυραμίδας, μεταξύ των οποίων και της Στρουμφίτας).

Η Γερμανίδα καλλιτέχνις Diemut Strebe εκθέτει στο Centre for Art and Media του Βερολίνου μια ρεπλίκα του αυτιού του Βίνσεντ βαν Γκογκ

Η Diemut Strebe, χρησιμοποιεί συχνά βιολογικά υλικά στα έργα της, κάτι που ισχύει και στο συγκεκριμένο έκθεμα. Το αυτί φιλοξενεί ζωντανά κύτταρα χόνδρου, τα οποία δώρισε ο Lieuwe van Gogh, τρισέγγονος του αδελφού του ιμπρεσιονιστή ζωγράφου. Το έργο της Strebe αναφέρεται στο γνωστό περιστατικό του 1888, όταν ο ταραγμένος ψυχικά Βαν Γκογκ έκοψε ένα μέρος από το αριστερό αφτί του και το άφησε σε οίκο ανοχής όπου σύχναζε.

Η μεγαλύτερη φωτογραφία που έχει τραβηχτεί έχει μήκος 32,6 μέτρα και πλάτος 9,5 μέτρα.

Η εν λόγω φωτογραφία, που δημιουργήθηκε το 2006, δεν κατέχει μόνο το παγκόσμιο ρεκόρ Γκίνες ως η μεγαλύτερη ενιαία φωτογραφία που έχει ποτέ εκτυπωθεί, αλλά και η κάμερα με την οποία τραβήχτηκε, κατέχει επίσης το παγκόσμιο ρεκόρ της μεγαλύτερης φωτογραφικής μηχανής.

Η Media Arts Production της Αυστραλίας, δημιούργησε ένα video για να μας δώσει ένα μεγάλο ηθικό δίδαγμα.

Ένα αγοράκι φτωχό, με σκισμένα παπούτσια κάθεται στενοχωρημένο. Κάποια στιγμή συναντά ένα άλλο παιδί που φοράει ολοκαίνουργια παπούτσια. Το ζηλεύει. Εύχεται να ήταν στην θέση του. Η ευχή του πραγματοποιείται, αλλά αποδεικνύεται πως το άλλο παιδάκι ζούσε κάτι πολύ χειρότερο από την φτώχεια...

Έντονο ελληνικό και λατινικό άρωμα έχει η λίστα με τα καλύτερα κλασικά βιβλία όλων των εποχών.

Τη λίστα της βρετανικής Telegraph,  μονοπωλούν συγγραφείς όπως ο Ομηρος, ο Πλάτωνας, ο Ηρόδοτος, ο Οβίδιος ως μια αναγνώριση της επίδρασης που άσκησαν οι δύο αυτοί πολιτισμοί στη διαμόρφωση του κλασσικού τρόπου σκέψης. Μοναδικός εκτός «δυάδας» είναι ο Άγιος Αυγουστίνος ο οποίος παρόλο που ήταν κι αυτός Ρωμαίος πολίτης, καταγόταν από την Αφρική.

Πρόκειται για τις ομορφότερες βιβλιοθήκες που βρίσκονται στον πλανήτη μας.

Μπορεί στη σημερινή εποχή το Διαδίκτυο να έχει αντικαταστήσει εν μέρη την χρησιμότητα των βιβλιοθηκών, αλλά η συνεισφορά τους στον πολιτισμό και τη μόρφωση της ανθρωπότητας είναι αδιαπραγμάτευτη. Οι παρακάτω βιβλιοθήκες θεωρούνται από τις πιο πλήρης και λειτουργικές Βιβλιοθήκες του κόσμου.

Το πανεπιστήμιο της Οξφόρδης αναδείχθηκε σαν το πιο όμορφο αρχιτεκτονικά κτιριακό συγκρότημα. Ποια πανεπιστήμια καταλαμβάνουν τις επόμενες θέσεις;

1. Οξφόρδη (Αγγλία): Η  αρχιτεκτονική της Οξφόρδης έχει εμπνεύσει γενεές και γενεές μαθητών.

.........................................................................................................................................

Η κινεζική γλώσσα θεωρείται μία από τις δυσκολότερες στον κόσμο, καθώς περιλαμβάνει πολλά σύμβολα που μπερδεύουν τους μαθητές.

Μια καθηγήτρια της κινεζικής γλώσσας στο Λονδίνο (Αγγλία) ονόματι Shao Lan, αποφάσισε να κάνει τα την μάθηση πιο εύκολη. Σκέφτηκε να απλοποιήσει τα σύμβολα και να αναπαραστήσει αυτό που πραγματικά συμβολίζουν, διευκολύνοντας έτσι τους μαθητές. Αφού ανέλυσε κάθε χαρακτήρα σε αυτό που σημαίνει, στη συνέχεια αποτύπωσε την ερμηνεία του πάνω σε αυτό.

Παρόμοια βιβλία υπάρχουν ελάχιστα στον κόσμο προκαλώντας το ενδιαφέρον κοινού αλλά και επιστημόνων.

Το εν λόγω βιβλίο που φυλάσσεται στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Σουηδίας,  είναι ένα λατρευτικό κείμενο που εμπεριέχεται σε έναν δερματόδετο τόμο. Γράφτηκε στη Γερμανία του 16ου αιώνα. Στην πραγματικότητα πρόκειται για 6 βιβλία που το καθένα ανοίγει διαφορετικά και κλείνει με ένα μικρό κούμπωμα. Οι μεταλλικές «πόρπες» στην επιφάνειά του επιτρέπουν στο χρήστη να το ανοίξει με 6 διαφορετικούς τρόπους παρουσιάζοντας ταυτόχρονα 6 διαφορετικά βιβλία δεμένα σε έναν τόμο. 

Η αρχαία ελληνική γλώσσα κατέχει, μεταξύ άλλων, και άλλο ένα μοναδικό ρεκόρ.

Στο έργο του Αριστοφάνη «Εκκλησιάζουσες» υπάρχει η μεγαλύτερη πραγματική λέξη στον κόσμο η οποία αποτελείται από 172 γράμματα, 27 συνθετικά και 78 συλλαβές. Ο Αριστοφάνης εκμεταλλεύεται στο έπακρο την εκπληκτική ευχέρεια της ελληνικής γλώσσας να σχηματίζει πολυσύλλαβες λέξεις, περιγράφοντας μέσα σε 172 γράμματα μια ολόκληρη συνταγή μαγειρικής, η οποία περιλαμβάνει ένα συνονθύλευμα τροφών. Η αριστοφανική λέξη βρίσκεται στους στίχους 1169-1175 και έχει καταγραφεί και στο βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες: