Σύμφωνα με ερευνητές, το ίδιο το όνομα είναι υπεύθυνο για την μη συγκράτησή του, καθώς δίνεται αυθαίρετα χωρίς να υπάρχει συσχετισμός με κάτι. Ο εγκέφαλός μας είναι έτσι δομημένος ώστε να συγκρατεί ευκολότερα λέξεις που βρίσκονται σε άμεση σχέση μεταξύ τους (π.χ. ροδάκινα, μήλα → φρούτα). Παρατηρήθηκε επίσης, ότι οι άνθρωποι συγκρατούν ευκολότερα το όνομα κάποιου που εμφανίζει κοινά χαρακτηριστικά με στοιχεία της προσωπικότητάς του, της καταγωγή του, της δουλειάς του ή του τρόπου ζωής του γενικά.
Ο συσχετισμός επομένως ενός χαρακτηριστικού με το όνομα του κάθε ανθρώπου, θα έκανε σαφώς την μνήμη μας να λειτουργεί καλύτερα. Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που μπορούμε να θυμηθούμε ευκολότερα το παρατσούκλι κάποιου, μιας και αντιπροσωπεύει ιδιότητες που φέρει ο ίδιος. Σε αυτήν την συνδυαστική και συσχετική ιδιότητα του εγκεφάλού μας βασίζεται εξάλλου η εκμάθηση της μητρικής μας γλώσσας αλλά και των ξένων γλωσσών: Οι καινούργιες λέξεις μαθαίνονται σε ομαδοποιημένες κατηγορίες (π.χ. λαχανικά, φρούτα, μέσα μαζικής μεταφοράς κτλ.), για να μπορούν να συγκρατηθούν στον μέγιστό τους βαθμό.
Φωτογραφία: https://www.pexels.com/photo/group-of-people-standing-indoors-3184396/
