Ο Anton Tang είναι ένας ιδιαίτερος καλλιτέχνης από μια νησιώτικη χώρα, τη Σιγκαπούρη.

.

Στο προσωπικό του blog, ανεβάζει καθημερινά φωτογραφίες με τα δημιουργημένα από τον ίδιο Mini Danbos, τα οποία είναι μικροσκοπικές φιγούρες φτιαγμένες από πλαστικό. Δεν αρκείται στο να τα φωτογραφίζει, αλλά προτιμάει να τους δίνει και μια κατά κάποιο τρόπο ανθρώπινη πλευρά. 

Ο όρος «πισίνα» είναι στην ουσία μια αυταπάτη. Πρόκειται περισσότερο για μια παραλία, καθώς περιέχει θαλασσινό νερό και παραλία από άμμο.

Το Ocean Dome, βρίσκεται στην πόλη Miyazaki. Οι λουόμενοι, έχουν τη δυνατότητα να απολαύσουν το μπάνιο τους όλες τις εποχές του χρόνου, καθώς η θερμοκρασία του νερού, η υγρασία και ο αέρας ελέγχονται από high tech μηχανήματα. Επιπλέον, μέσω τεχνολογίας, δημιουργούνται και κύματα ανά τακτά χρονικά διαστήματα για τους φαν του σέρφινγκ.

Το ήξερες πως το αρχικό όνομα της μηχανής αναζήτησης δεν ήταν «Google» αλλά «Backrub»;

Ιδρυτές της πασίγνωστης μηχανής αναζήτησης θεωρούνται δυο πρώην φοιτητές: Ο Αμερικάνος Λάρι Πέιτζ (Larry Page) και ο Ρώσος Σεργέι Μπριν (Sergey Brin). Το 1995, αφού μετέτρεψαν τον κοιτώνα τους στο πανεπιστήμιο σε εργαστήριο, δημιούργησαν την πρώτη μηχανή αναζήτησης τους με το όνομα «Bachrub».

Η παραπάνω φράση δεν έχει προέλθει από τα χαρτιά της τράπουλας.

Προήλθε ύστερα από το πάρσιμο του φρουρίου της Ακροκόρινθου από τους Φράγκους το 1208 μ.Χ. Τη νίκη τους αυτή μάλιστα, τη γιόρταζαν κάθε χρόνο με τελετές και ιππικούς αγώνες. Στους ιππικούς αγώνες, που διοργανώθηκαν 100 χρόνια αργότερα, δυο μονομάχοι ήταν ιδιαίτερα ξακουστοί: Ο 20χρονος Ελληνογάλλος δούκας των Αθηνών Γουίδος, και ο φημισμένος Νορμανδός Μπουσάρ.

Σχολείο στη Βιρτζίνια των Η.Π.Α., προσφέρει οικονομικά κίνητρα στους μαθητές, προκειμένου αυτοί να πάρουν καλούς βαθμούς.

Οι διευθυντές μαζί με τους καθηγητές σκέφτηκαν πως ένα μόνο «χτύπημα στην πλάτη» των μαθητών τους δεν αρκεί για να τους παρακινήσει να διαβάζουν περισσότερο ώστε να παίρνουν καλύτερους βαθμούς στις εξετάσεις. Και επειδή οι βαθμοί είχαν πάρει εδώ και καιρό την κατιούσα, άλλαξαν γραμμή πλεύσης. 

Η συνάντηση που είχε ο φωτογράφος Alan Wennington με έναν κόκκινο σκίουρο στη Μεγάλη Βρετανία, απέκτησε μεγάλο ενδιαφέρον.

Ένας κατακόκκινος σκίουρος αποφάσισε να ρίξει μια πιο προσεκτική ματιά στη φωτογραφική μηχανή του φωτογράφου, που ήταν τοποθετημένη στον κορμό ενός δέντρου, κοιτώντας το είδωλό του στο φακό και πατώντας διάφορα κουμπιά. Ικανοποιώντας την περιέργειά του, ο σκίουρος κατάφερε να τραβήξει μάλιστα αρκετές αυτοπροσωπογραφίες.

Κι όμως από το 1945 μέχρι το 1947, ένα κοτόπουλο κατάφερε να ζήσει χωρίς κεφάλι. 

Το 1947 δεν πέθανε όμως επειδή ήταν ακέφαλο, αλλά από ασφυξία. Ήταν 10 Σεπτεμβρίου του 1945 όταν ο ιδιοκτήτης του αγροκτήματος αποφάσισε να σφάξει ένα κοτόπουλο.  Το αποκεφάλισε, αλλά αυτό επέζησε. Το τσεκούρι, δεν έκοψε την καρωτίδα του, αφήνοντας το εγκεφαλικό στέλεχος κολλημένο στο μυαλό του. Το κοτόπουλο, όχι μόνο επέζησε αλλά μεγαλούργησε κιόλας.