Η φράση προήλθε από μια βάναυση τακτική που εφάρμοζαν παλιά οι τσιγγάνοι.
Έπαιρναν και έβαζαν μικρές αρκούδες σε ένα ταψί, κάτω από το οποίο υπήρχε φωτιά. Παράλληλα όμως έπαιζαν και μουσική. Η μικρή αρκούδα, επειδή άρχιζε να καίγεται χοροπηδούσε στο ταψί. Το ίδιο σκηνικό επαναλαμβανόταν πολλές φορές, ώσπου μια ημέρα το ταψί δεν είχε από κάτω φωτιά. Η αρκούδα όμως ακούγοντας τη μουσική να παίζει και έχοντας συνδυάσει τους θορύβους αυτούς με το κάψιμο του ταψιού, άρχιζε να ''χορεύει'' (χοροπηδάει) μέσα στο ταψί.