Τα τζιν φτιάχτηκαν για να εξυπηρετούν τους χρυσοθήρες στην Αμερική. Λόγω της δουλειάς τους, ήθελαν ανθεκτικά παντελόνια που να μην σκίζονται. Παρόλο που η σημερινή αγορά έχει κατακλυστεί από πολλές επώνυμες και μη μάρκες παντελονιών (Diesel, Energie, Moschino κτλ.), την ιστορία και τον μεγάλο θόρυβο γύρω από τα «blue jeans» την ξεκίνησε ένας: Ο Lewi Strauss (Λέβι Στράους) με τα Lewi's του. Στα μέσα του 19ου αιώνα, μεγάλα κύματα μεταναστεύσεων κατέληγαν στην Αμερική, κυρίως λόγω της ύπαρξης κοιτασμάτων χρυσού. Μέσα σε αυτά, ήταν και ο γερμανικής καταγωγής
Λέβι Στράους, ο οποίος όμως δεν είχε θέσει ως στόχο την ανεύρεση χρυσού. Φτάνοντας το 1853 στο Σαν Φρανσίσκο, σκέφτηκε ότι οι χρυσοθήρες θα χρειάζονται τέντες για να καλύπτουν τις καρότσες τους. Έτσι, μαζί με τα αδέρφια του, άνοιξε ένα κατάστημα με ήδη νεωτερισμού.
Όλα όμως άλλαξαν το 1872, όταν ένας χρυσοθήρας παραπονέθηκε ότι τα παντελόνια τους σκίζονται πολύ εύκολα. Μαζί με τον Ράφτη Τζέικομπ Ντέιβς, έφτιαξαν παντελόνια από χοντρό ύφασμα και με καρφιά στις ραφές, ώστε να είναι πιο ανθεκτικά. Ένα χρόνο αργότερα, τα πρώτα blue jeans έκαναν την εμφάνιση τους. Βάφτηκαν μπλε, για να μην φαίνονται οι λεκέδες από το λάδι αν λερωνόταν. Ο Λέβι Στράους πέθανε το 1902 από βαριά αρρώστια. Πριν πεθάνει, πρόλαβε να δωρίσει τεράστια ποσά σε πανεπιστήμια, σε ιδρύματα και ορφανοτροφεία. «Τα χρήματα δεν φέρνουν ευτυχία στους ιδιοκτήτες τους. Το να τα μοιράζεσαι φέρνει μεγαλύτερη χαρά», συνήθιζε να λέει.
Φωτογραφία: https://www.pexels.com/el-gr/photo/close-up-of-denim-trousers-5729403/
