Πεθαίνει στο σεξ και γίνεται γεύμα για το ταίρι της
Στο ζωικό βασίλειο, πράξεις που σε εμάς φαίνονται παράλογες, είναι αρκετά συνηθισμένες.
Η αρσενική αράχνη του είδους Dolomedes Tenebrosus ζευγαρώνει μια φορά με ένα μονάχα θηλυκό. Η πράξη της αυτή, της κοστίζει την ζωή της. Η αρσενική αράχνη, που είναι 4 φορές μικρότερη σε μέγεθος από την θηλυκή, αφού διεισδύσει και αφήσει το γενετικό υλικό μέσα στην θηλυκή, πεθαίνει και η θηλυκή καταβροχθίζει ύστερα τον «εραστή» της.
Οι αρσενικές αράχνες αυτού του είδους έχουν δύο μπροστινές αποφύσεις. Όταν είναι σεξουαλικά ώριμες, δημιουργούν έναν ιστό-σπέρμα και τον ρουφούν με τις αποφύσεις τους, οι οποίες και διογκώνονται λόγω της πίεσης των υγρών. Κατά το ζευγάρωμα, τα αρσενικά μεταφέρουν σπέρμα στα θηλυκά μέσω των αποφύσεων αυτών, οι οποίες στη συνέχεια μικραίνουν. Όμως, στο είδος αυτό, η απόφυση παραμένει διογκωμένη και άχρηστη μετά το ζευγάρωμα. Το αρσενικό κατόπιν κρέμεται από το θηλυκό και ύστερα από λίγο πεθαίνει. Ο θάνατός του φαίνεται να συνδέεται στη διόγκωση της απόφυσης.
Η αρσενική αράχνη του είδους Dolomedes Tenebrosus ζευγαρώνει μια φορά με ένα μονάχα θηλυκό. Η πράξη της αυτή, της κοστίζει την ζωή της. Η αρσενική αράχνη, που είναι 4 φορές μικρότερη σε μέγεθος από την θηλυκή, αφού διεισδύσει και αφήσει το γενετικό υλικό μέσα στην θηλυκή, πεθαίνει και η θηλυκή καταβροχθίζει ύστερα τον «εραστή» της.
Οι αρσενικές αράχνες αυτού του είδους έχουν δύο μπροστινές αποφύσεις. Όταν είναι σεξουαλικά ώριμες, δημιουργούν έναν ιστό-σπέρμα και τον ρουφούν με τις αποφύσεις τους, οι οποίες και διογκώνονται λόγω της πίεσης των υγρών. Κατά το ζευγάρωμα, τα αρσενικά μεταφέρουν σπέρμα στα θηλυκά μέσω των αποφύσεων αυτών, οι οποίες στη συνέχεια μικραίνουν. Όμως, στο είδος αυτό, η απόφυση παραμένει διογκωμένη και άχρηστη μετά το ζευγάρωμα. Το αρσενικό κατόπιν κρέμεται από το θηλυκό και ύστερα από λίγο πεθαίνει. Ο θάνατός του φαίνεται να συνδέεται στη διόγκωση της απόφυσης.
Όμως, όλη η ιστορία, έχει και για τις αρσενικές αράχνες μερικά πλεονεκτήματα, τουλάχιστον από γενετικής άποψης.·Αν η θηλυκή φάει το αρσενικό, γίνεται λιγότερο δεκτική για τα άλλα αρσενικά, κάτι που σημαίνει ότι μάλλον ο νεκρός θα είναι ο πατέρας των παιδιών της. Επίσης, οι θρεπτικές ουσίες που περιέχονται στο σώμα του αρσενικού, βοηθούν τη μητέρα να γεννήσει πιο υγιή παιδιά. Η μονογαμία και η αυτοθυσία σημειώνονται και σε άλλα είδη αράχνης. Η στρατηγική αυτή εμφανίζεται συνήθως σε είδη όπου τα αρσενικά είναι δυσανάλογα περισσότερα από τα θηλυκά και επομένως έχουν λιγότερες πιθανότητες να ζευγαρώσουν.
.
.
...επιμέλεια: Ευάγγελος Χόβολος
0Comments
Δημοσίευση σχολίου
γράψε το σχόλιό σου...