Οι γάτες δεν είναι ικανές να γευτούν το οτιδήποτε γλυκό, σε αντίθεση με τα άλλα θηλαστικά.

Οι γλώσσες των περισσότερων θηλαστικών έχουν υποδοχείς γεύσης, οι οποίοι στέλνουν σήμα στον εγκέφαλο όταν γεύονται κάτι ξινό, πικρό, αλμυρό, γλυκό και ουμάμι (umami – η «νοστιμιά»). Αν κάτι είναι γλυκό, συνήθως οφείλεται στην πλούσια περιεκτικότητά του σε υδατάνθρακες. Οι γάτες όμως τρώνε αποκλειστικά κρέας, κάτι που σημαίνει ότι επιβιώνει σχεδόν μόνο με πρωτεΐνες.

Μελέτη έδειξε πως αν τρίψεις πάγο στην παλάμη σου, στην καμάρα που κάνει ο αντίχειρας με τον δείκτη, ο πονόδοντος θα μειωθεί μέχρι και 50%. Αυτό γίνεται γιατί με τον τρόπο αυτό διεγείρεται μία περιοχή στον εγκέφαλο που μπλοκάρει τα σήματα πόνου από το πρόσωπο και τα χέρια.

Η χειρονομία της μούντζας είναι μια παγκόσμια ελληνική πρωτοτυπία και δεν χρησιμοποιείται από κανέναν άλλο λαό.

Οι ρίζες της εν λόγω χειρονομίας βρίσκονται στη Βυζαντινή Ιστορία. Τα χρόνια εκείνα, μια από τις πιο συνηθισμένες μορφές τιμωρίας ήταν η διαπόμπευση. Μπορεί για τα σημερινά δεδομένα να φαντάζει ξεπερασμένη, ατιμωτική και παράλογη, αλλά τότε εφαρμοζόταν κατά κόρον σε κλοπές, σε μοιχείες κτλ.

Η ζαχαροπλάστρια Britton Bauer από τις Η.Π.Α., εισήγαγε ένα πάρα πολύ πρωτοποριακό παγωτό στο ζαχαροπλαστείο της. 

Η Britton Bauer παρουσίασε ένα πρωτότυπο παγωτό κατά του κρυολογήματος και θεραπευτικό του βήχα, το Influenza RX Sorbet. Η συνταγή δημιουργίας τους περιλαμβάνει μπέρμπον, πιπέρι καγιέν, λεμόνι και μέλι, ενώ υπόσχεται να θεραπεύσει μια κι έξω την ενοχλητική γρίπη της εποχής.

Στη Βυζαντινή εποχή οι κήρυκες, μεταξύ άλλων, έκαναν και μια πολύ περίεργη δουλειά...

Όταν ο πολίτης κατηγορούσε κάποιον για κλοπή ή φόνο, χωρίς να έχει όμως αποδεικτικά στοιχεία, ο κήρυκας αναλάμβανε να κατηγορήσει τον παρανομούντα δημόσια, παίρνοντας πάνω του την ευθύνη. Πήγαινε σε μια κεντρική πλατεία, ανέβαινε σε ένα πεζούλι κι όταν το πλήθος συγκεντρωνόταν, άρχιζε να φωνάζει το κατηγορητήριο:

Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξε έρευνα του πανεπιστημίου του Lund στη Σουηδία. 

Τα σκυλιά χασμουριούνται «κατ’ εικόνα και ομοίωση» των ιδιοκτητών τους, συμπάσχοντας μαζί τους και αντιγράφοντας πιστά τα ανθρώπινα συναισθήματα. «Το ανθρώπινο χασμουρητό είναι μεταδοτικό και στους σκύλους. Τις πιο πολλές φορές υποδηλώνει μιμητική πράξη, χωρίς να είναι κατά βάση αποτέλεσμα κούρασης, νύστας ή κόπωσης από την πλευρά των τετραπόδων», αναφέρει ο επικεφαλής.

Κι όμως, όσο παράδοξο κι αν ακούγεται, ο Albert Einstein δεν θεωρείται ο πατέρας της θεωρίας της Σχετικότητας.

Η θεωρία της Σχετικότητας διατυπώθηκε για πρώτη φορά το 1632 από τον Γαλιλαίο Γαλιλέι στο βιβλίο του «Διάλογος σχετικό με τα δυο κύρια συστήματα του κόσμου». Η θεωρία του, αντικατέστησε μια θεωρία χιλίων ετών που είχε διατυπωθεί από τον Αριστοτέλη, η οποία υποστήριζε ότι η φυσική κατάσταση όλων των σωμάτων είναι η ηρεμία και ότι όλα τα σώματα έχουν την τάση να επιστρέφουν στην κατάσταση αυτή.