Όχι, αποτελεί μύθο πως η στρουθοκάμηλος κρύβει το κεφάλι της στην άμμο όταν φοβάται. Αν το έκρυβε θα πέθαινε από ασφυξία. Η πραγματικότητα είναι πως η στρουθοκάμηλος, όπως και οι περισσότεροι άνθρωποι όταν βρίσκονται σε κίνδυνο, το βάζουν στα πόδια. Η στρουθοκάμηλος είναι πολύ γρήγορη, καθώς μπορεί να αναπτύξει ταχύτητα 65 km/h και να την διατηρήσει για 30 λεπτά (Ο παγκόσμιος ρέκορντμαν στα 100 μέτρα Joussein Bolt τρέχει με 44,72 km/h).

Σύμφωνα με τους επιστήμονες, ο συγκεκριμένος μύθος έχει δυο πιθανές εξηγήσεις:

1. Στον τρόπο με τον οποίο μια στρουθοκάμηλος ξαπλώνει στην φωλιά της: Η φωλιά της είναι μια ρηχή τρύπα στο έδαφος και η στρουθοκάμηλος ξαπλώνει με το λαιμό της τεντωμένο μπροστά για να προσέχει μήπως έρθει κανένα αρπακτικό. 
2. Στον βασικό τρόπο με τον οποίο λαμβάνουν την τροφή τους. Οι στρουθοκάμηλοι τρώνε σχεδόν τα πάντα: χαλκό, σίδερο, γυαλί, τούβλα κτλ. Σε έναν ζωολογικό κήπο μάλιστα μια στρουθοκάμηλος είχε καταβροχθίσει ένα ξυπνητήρι, γάντια, μερικά κέρματα και ένα φωτογραφικό φιλμ. Οι στρουθοκάμηλοι στην Ναμίμπια τρώνε ακόμα και διαμάντια. Επίσης τρώνε και πέτρες:  Όταν το κάνουν αυτό, βάζουν το κεφάλι τους μέσα στο χώμα για να φάνε τις πέτρες που είναι μέσα στο έδαφος.

Φωτογραφία: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Ostrich_in_the_crater.jpg

Το πορτραίτο της Μόνα Λίζα που ζωγράφισε ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι δεν είναι το μοναδικό. Ένα δεύτερο πορτραίτο του διάσημου ζωγραφικού πίνακα, ανακαλύφθηκε στις αρχές του 2012, το οποίο ήταν κρυμμένο στις αποθήκες του μουσείου Πράντο στη Μαδρίτη. Οι συντηρητές του μουσείου, ύστερα από ειδική τεχνική επεξεργασία, διαπίστωσαν ότι αυτό που αρχικώς είχε θεωρηθεί ως «ένα ακόμα μεταγενέστερο αντίγραφο της Μόνα Λίζα», είναι στην πραγματικότητα έργο μαθητή του Λεονάρντο ντα Βίντσι.

Ειδικοί εικάζουν πως ο μαθητής ζωγράφιζε τη Μόνα Λίζα παράλληλα με το δάσκαλο του. Και τα δυο έργα δημιουργήθηκαν στη Φλωρεντία την περίοδο της Αναγέννησης, κάπου ανάμεσα στο 1503 και το 1519 μ.Χ. Συγκρίνοντας τα δυο πορτραίτα, προκύπτουν ωστόσο αρκετές διαφορές: Το έργο του Λεονάρντο είναι πιο εξιδανικευμένο με το περίφημο «μειδίαμα» που το χαρακτηρίζει. Από την άλλη, το στοιχείο που κάνει τον πίνακα του μαθητή του ενδιαφέρον, είναι ότι απεικονίζει την Μόνα Λίζα πολύ πιο ανθρώπινη και πιθανότατα πιο κοντά στο πώς ήταν στην πραγματικότητα.

Οι σύγχρονοι ιστορικοί τέχνης εκτιμούν στη συντριπτική τους πλειοψηφία, ότι και ο πίνακας του Λεονάρντο Ντα Βίντσι και ο πίνακας του μαθητή του, απεικονίζουν τη Λίζα ντελ Τζιοκόντο, σύζυγο του πλούσιου μεταξέμπορου Φρανσέσκο ντελ Τζιοκόντο από τη Φλωρεντία. Tο πορτρέτο είχε παραγγελθεί για να κοσμήσει την καινούργια τους έπαυλη, η μετακόμιση στην οποία συνέπεσε με την γέννηση του δεύτερου γιου τους.

Φωτογραφία: https://snl.no/Mona_Lisa

Τα ποσοστά της κατανάλωσης εμφιαλωμένου νερού αυξάνονται συνεχώς, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, κάθε πολίτης της Ευρώπης καταναλώνει από 80 μέχρι 100 λίτρα εμφιαλωμένου νερού τον χρόνο. Υπάρχουν τρία είδη εμφιαλωμένου νερού: Το επιτραπέζιο νερό, το φυσικό μεταλλικό νερό και το νερό πηγής.

Επιτραπέζιο νερό: Στο επιτραπέζιο νερό επιτρέπεται όχι μόνο να είναι από οποιαδήποτε προέλευση (λίμνη, ποτάμι, γεώτρηση, αφαλατωμένο από την θάλασσα κτλ.) αλλά και η οποιαδήποτε διαδικασία απολύμανσής του. Σκοπός της απολύμανσης είναι να κυμανθούν τα χαρακτηριστικά του νερού μεταξύ των ορίων που έχουν οριστεί από το κράτος, ώστε να είναι ασφαλή για τον κάθε καταναλωτή. Πρακτικά, το εμφιαλωμένο νερό είναι σχεδόν ίδιο με το τρεχούμενο νερό της βρύσης του κάθε σπιτιού.

Φυσικό μεταλλικό νερό: Θεωρείται παγκοσμίως το ανώτερης ποιότητας εμφιαλωμένο νερό. Έχει αποκλειστικά υπόγεια προέλευση. Λόγω του ότι στο μεταλλικό νερό απαγορεύεται η οποιαδήποτε κατεργασία, η εμφιαλίωσή του γίνεται στον τόπο της συλλογής του. Η υπόγεια προέλευση του νερού εξασφαλίζει άλλωστε και την προστασία από μικροβιακά φορτία. Η σύστασή του διαφέρει από αυτήν του επιτραπέζιου νερού, καθώς είναι πιο πλούσιο σε διάφορα μέταλλα και ιχνοστοιχεία, όπως μαγνήσιο, ασβέστιο, κάλιο κ.α. Επίσης σε σχέση με το επιτραπέζιο, το μεταλλικό νερό είναι πιο ακριβό στην τιμή, λόγω της ακριβότερης διαδικασίας λήψεώς του. Μερικά από τα μεταλλικά νερά που κυκλοφορούν είναι τα: Αύρα, Λουτράκι, Ζαγόρι, Βίκος, Κορπή, Ιόλη, Spa, Vittel κ.α.

Νερό πηγής: Συνδυάσει στοιχεία από τα δυο προαναφερθέντα εμφιαλωμένα νερά: Το νερό πηγής έχει μεν υπόγεια προέλευση και δεν κατεργάζεται όπως ακριβώς και το μεταλλικό, αλλά η σύστασή του μοιάζει με αυτήν του επιτραπέζιου, μιας και δεν είναι πλούσιο σε μέταλλα και ιχνοστοιχεία. Στην Ελλάδα, τα εμφιαλωμένα νερά πηγής είναι κυρίως εισαγόμενα. 

Φωτογραφία: https://pxhere.com/en/photo/1579633

Εκτός από τα αξιοθαύμαστα επιστημονικά του επιτεύγματα, ο Άλμπερτ Αϊνστάιν ήταν γνωστός και για το χιούμορ που διέθετε. Κάτι που απέδειξε και στις 14 Μαρτίου 1951, την ημέρα κατά την οποία γιόρταζε τα 72α γενέθλιά του, όπου και τραβήχτηκε η συγκεκριμένη φωτογραφία. Αποτελώντας το πρόσωπο της βραδιάς, ο Αϊνστάιν πέρασε την βραδιά  διασκεδάζοντας, όπου μεταξύ άλλων, έπινε κονιάκ και χαιρετούσε τον κόσμο. Με το πέρας της βραδιάς παραχωρήθηκε στον Αϊνστάιν μια λιμουζίνα ώστε να τον επιστρέψει στο σπίτι του. Κατά την επιβίβασή του στο αυτοκίνητο, ήταν παρών ένας φωτογράφος του πρακτορείου UPI, ο Άρθουρ Σάσε, ο οποίος ζήτησε από τον επιστήμονα να χαμογελάσει, ώστε να τον βγάλει μια φωτογραφία. Προς έκπληξη, ο Αϊνστάιν δεν στήθηκε να φωτογραφηθεί μέσα στο αυτοκίνητο που βρισκόταν αλλά απεναντίας έβγαλε την γλώσσα του, με τον φωτογράφο να μην αφήνει την ευκαιρία να πάει χαμένη

Ο Αϊνστάιν ενθουσιάστηκε τόσο πολύ από τη φωτογραφία μόλις την είδε, ώστε ζήτησε να του δοθούν 9 αντίγραφα της. Από τις φωτογραφίες αυτές, υπέγραψε μόνο την μια, στην οποία αφού έγραψε ένα μήνυμα, την έδωσε στον φίλο του και δημοσιογράφο Χάουαρντ Σμιθ. Το μήνυμα, που ήταν γραμμένο στα Γερμανικά, έλεγε: «Αυτή η πόζα θα σου αρέσει γιατί απευθύνεται σε όλη την ανθρωπότητα. Ένας πολίτης μπορεί να κάνει αυτό που δεν θα τολμούσε κανένας διπλωμάτης». Με το μήνυμα αυτό ο Αϊνστάιν ήθελε να ειρωνευτεί την αντικομμουνιστική υστερία που είχαν οι ΗΠΑ εκείνη την εποχή, όταν όλοι βρίσκονταν στο μικροσκόπιο και έπρεπε να προσέχουν, ώστε να μην χαρακτηριστούν αντικομφορμιστές. Η φωτογραφία με το μήνυμα και την αφιέρωση του, πωλήθηκε το 2009 σε δημοπρασία στο ποσό των 74.324 δολαρίων (περίπου 70.000 ευρώ).

Φωτογραφία: https://www.flickr.com/photos/136879256@N02/23022493654

Χαρακτηρίστηκε ως η μεγαλύτερη κομπίνα που πραγματοποιήθηκε τον 20ο αιώνα. Το 1925, ο Βίκτωρ Λούστιγκ διάβασε σε εφημερίδα ότι ο πύργος του Άιφελ βρισκόταν σε άσχημη κατάσταση. Το γεγονός αυτό του έδωσε μια ιδέα: Να υποκριθεί πως είναι ένας Αξιωματικός της Γαλλικής Κυβέρνησης και να παρουσιαστεί στους μεγαλύτερους εμπόρους της εποχής με σκοπό να πουλήσει τον Πύργο του Άιφελ για παλιοσίδερα.

Έτσι και έγινε: Αφού κάλεσε τους έξι κορυφαίους Γάλλους εμπόρους, οι οποίοι ουδέποτε τον υποψιάστηκαν, κατάφερε να ''πούλησει'' τον Πύργο στον έμπορο Αντρέ Πουασόν με αντίτιμο 250.000 φράγκα (περίπου 500.000 σημερινά ευρώ). Ο Πουασόν μάλιστα, το έβλεπε σαν μια ευκαιρία για να κερδίσει με αυτήν τη αγορά την εύνοια της γαλλικής κυβέρνησης. Όπως ήταν φυσικό, ο Λούστιγκ εξαφανίστηκε από το Παρίσι και περίμενε τα νέα να διαδοθούν στον τύπο. Από την ντροπή του όμως ο Πουασόν δεν άφησε να διαρρεύσει ότι υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα οικονομικά θύματα του αιώνα.

Έξι μήνες αργότερα, επέστρεψε πάλι στο Παρίσι, με σκοπό να ξανακάνει το ίδιο κόλπο. Αυτή την φορά όμως, κάποιος υποψήφιος αγοραστής τον υποψιάστηκε. Ο Victor Lustig αναγκάστηκε να φύγει από τη χώρα για να μην συλληφθεί, καταφεύγοντας τελικά στις Η.Π.Α. Η καινούργια χώρα του πρόσφερε γόνιμο έδαφος για να ανθίσουν απατεωνιές κάθε είδους. Εξαπάτησε με μεγάλη επιτυχία μάλιστα και τον διαβόητο γκάνγκστερ Αλ Καπόνε. Το 1934 συνελήφθη τελικά με την απάτη της πλαστογραφίας και καταδικάστηκε σε 20 χρόνια φυλάκισης. Πέθανε 13 χρόνια αργότερα από πνευμονία.

Φωτογραφία: https://www.thenotsoinnocentsabroad.com/blog/21-eiffel-tower-facts

Τα αβγά, ως σύμβολο γέννησης της ζωής, έχουν αποτελέσει αφετηρία για πολλούς μύθους. Σύμφωνα με την χριστιανική παράδοση, αβγά τοποθετήθηκαν από τη μητέρα του εσταυρωμένου Ιησού στα πόδια του και βάφτηκαν κόκκινα από το αίμα που έτρεχε από τις πληγές του. Αυτή είναι και η πλέον κυρίαρχη δοξασία που επικρατεί στη Ρουμανία, τη Σερβία, την Κροατία και γενικότερα στα Βαλκάνια.

Στη Ρουμανία, έχει καθιερωθεί να πηγαίνουν οι πιστοί το πρώτο κόκκινο αβγό που βάφουν στην εκκλησία, ώστε να το διαβάσει ο Παπάς μαζί με τα Δώδεκα Ευαγγέλια. Με το πέρας της λειτουργίας, αφού επιστρέψουν στο σπίτι τους, θάβουν το αβγό στο κτήμα τους προκειμένου να προστατεύσει ο Θεός την κατοικία αλλά και τη σοδειά τους.

Στη λαϊκή συνείδηση, ένα αβγό που έχει διαβαστεί στην Εκκλησία τη Μεγάλη Πέμπτη, μπορεί να αντέξει χωρίς να χαλάσει ολόκληρη τη χρονιά. Μια άλλη πιθανή χριστιανική εκδοχή, παρουσιάζει μια γυναίκα να περπατάει στο δρόμο, μόλις λίγες ώρες μετά τη Σταύρωση του Ιησού, κρατώντας ένα καλάθι με αβγά. Όταν την πληροφόρησαν πως ο Χριστός αναστήθηκε, εκείνη απάντησε πως μόνο εάν τα αβγά κοκκινίσουν θα το πιστέψει. Και τα αβγά φυσικά κοκκίνισαν.

Φωτογραφία: https://www.pexels.com/photo/red-eggs-in-a-nest-8820572/

Το 1891 ο Τζέιμς Μπάρτλυ ισχυρίστηκε ότι τον κατάπιε μια γαλάζια φάλαινα και κατάφερε να επιβιώσει μαζί με το πλήρωμά του, μια άποψη την οποία έχουν ενστερνιστεί και πολλοί μετέπειτα. Είναι όμως αλήθεια; Η γαλάζια φάλαινα είναι το μεγαλύτερο θηλαστικό ζώο πάνω στη Γη. Φτάνει σε μήκος τα 30 μέτρα και βάρος τους 130 τόνους (δηλαδή περίπου 2000 φορές το βάρος ενός ανθρώπου). Η γλώσσα της μόνο ζυγίζει όσο ένας ελέφαντας, ενώ το στομάχι της χωράει έναν τόνο φαγητού.

Ωστόσο, παρόλο που ανατομικά στο στομάχι της υπάρχει χώρος για έναν ολόκληρο λόχο, ο φάρυγγάς της είναι εξαιρετικά μικρός, καθώς έχει το μέγεθος ενός μεγάλου μήλου, Έτσι η είσοδος στο στομάχι της είναι μια απαγορευμένη σκέψη. Η μοναδική φάλαινα που έχει αρκετά μεγάλο φάρυγγα για να καταπιεί άνθρωπο είναι η Σπερμοφάλαινα. Αλλά και αν αυτό συμβεί, η επιβίωση ενός ανθρώπου στο στομάχι της είναι αδύνατη: Η οξύτητα των στομαχικών υγρών και η έλλειψη οξυγόνου οδηγούν σε άμεσο και βασανιστικό θάνατο.

Φωτογραφία: https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Sperm_whale_pod_recolored.jpg