Από τα αρχαιότατα χρόνια και ως τον Μεσαίωνα, η άμυνα μιας χώρας ή πόλης, περιλάμβανε και τα τείχη που την κύκλωναν.

Τα τείχη αυτά, χτιζόταν συνήθως με τη βοήθεια σκλάβων και αιχμαλώτων πολέμου. Οι μηχανικοί όμως, ανήκαν απαραίτητα στο στενό περιβάλλον του άρχοντα ή του βασιλιά που κυβερνούσε τη χώρα. Τέτοιοι πασίγνωστοι μηχανικοί ήταν μεταξύ άλλων ο Αθηναίος Αριστόθουλος, ο Λαύσακος και ο Ναρσής, που υπηρετούσε κοντά στο Λέοντα τον Σγουρό. 

Λειτουργούν στην Ελλάδα από το 2004 και μέχρι σήμερα υπάρχουν πάνω από 160 σε όλη τη χώρα. Αυτό πιθανόν το ξέρεις.

.

Αυτό που μπορεί να μην γνωρίζεις είναι ότι τον ιδιοκτήτη της εταιρίας, Dieter Schwarz (Ντίτερ Σβάρτς), δεν τον γνωρίζει φυσιογνωμικά σχεδόν κανείς. Η τελευταία του φωτογραφία στον τύπο είναι ασπρόμαυρη και χρονολογείται από το 1970. Σε ένα συνέδριο μάλιστα πήρε μέρος με άλλο όνομα, αναγνωρίστηκε όμως από έναν παλιό του συνεργάτη. Το περιστατικό αυτό έγινε ανέκδοτο στις επιχειρήσεις της Γερμανίας.

Μια ηλικιωμένη κυρία κατάφερε να μπει στο βιβλίο Guiness, για έναν πολύ ιδιαίτερο λόγο.

Η Bernice Bates κλείνοντας τα 91 της χρόνια, έγινε η γηραιότερη δασκάλα της γιόγκα. Η γηραιά κυρία που συγκλονίζει με τα «ανοίγματα» της,  είναι κάτοικος της Φλόριντα (Η.Π.Α.) και ανέφερε πως κατάφερε να σπάσει το ρεκόρ με την βοήθεια και την θέληση που έπαιρνε από τους εξηντάρηδες μαθητές της.

Βρισκόμαστε στην Μάνη, 5 χρόνια μετά την έναρξη της ελληνικής επανάστασης (1826). 

Ο Ιμπραήμ, ύστερα από απανωτές αποτυχημένες προσπάθειες να καταλάβει τη Μάνη, συνειδητοποίησε ότι με μάχη δεν πρόκειται ποτέ να επιτύχει τον σκοπό του. Έβαλε σε εφαρμογή ένα άλλο σχέδιο: Έστειλε μέσα στα χωριά της Μάνης κατασκόπους, ντυμένους σε καστανάδες.

Τις ώρες που χάνουμε καθημερινά λόγω του άγχους υπολόγισε μια νέα βρετανική μελέτη.

Ένας ενήλικας λοιπόν, χάνει λόγω άγχους περίπου 2 ώρες την ημέρα ή αλλιώς διατυπωμένα, χάνει 14 ώρες την εβδομάδα. Συνυπολογίζοντας και το προσδόκιμο όριο ζωής για έναν άνθρωπο, οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα πως το άγχος αφαιρεί συνολικά 5 χρόνια από τη ζωή μας.

Ο Όσκαρ γεννήθηκε με πρόβλημα στην όραση, ενώ μια σπάνια ασθένεια του προκάλεσε τελικά οριστική τύφλωση. 
.
Παρόλα αυτά δεν πτοήθηκε. Παρέμεινε κοινωνικός και δραστήριος, συμμετέχοντας σε όλα τα παιχνίδια και τις δραστηριότητες που γίνονται γύρω του. Χρησιμοποιώντας την ακοή, την όσφρηση και την αφή μαθαίνει οτιδήποτε τον περιβάλλει, αποτελώντας ενεργό μέλος του σπιτιού.