Το γαλλικό Ινστιτούτο κατέρριψε το μύθο ότι ο άνθρωπος βρίσκεται στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας.

Το τροφικό επίπεδο, σε κλίμακα από το 1 ως το 5, αντιπροσωπεύει τη θέση ενός οργανισμού στην τροφική αλυσίδα. Στο επίπεδο 1 κατατάσσονται τα φυτά, οι πρωταρχικοί παραγωγοί που συνθέτουν μόνοι τους την τροφή τους, ενώ στο επίπεδο 5 κατατάσσονται οι κορυφαίοι θηρευτές, τα ζώα που τρέφονται αποκλειστικά με κρέας και έχουν ελάχιστους θηρευτές στη φύση, όπως για παράδειγμα οι τίγρεις, οι κροκόδειλοι και ο βόας σφιγκτήρας.

Ένας άνδρας στέκεται στο κέντρο μιας πλατείας ντυμένος ως ένα γλυκύτατο αρκουδάκι.

Οι περαστικοί στην αρχή είναι διστακτικοί και δεν τον πλησιάζουν αλλά μετά, ένας ένας όλοι αρχίζουν να έρχονται κοντά και να τον αγκαλιάζουν. Μέχρι και ένα σκυλάκι φαίνεται να χαίρεται με την αγκαλιά του μεγάλου λούτρινου αρκούδου. Έτσι, η πλατεία μοιάζει σαν να έχει στηθεί μια γιορτή από δωρεάν αγκαλιές.

Στην πόλη Kemi της Φινλανδίας χτίζεται κάθε χειμώνα το «Snow Castle Hotel».

Κατασκευάζεται κάθε χειμώνα εδώ και αρκετά χρόνια εξ ολοκλήρου από φρέσκο χιόνι. Η διάρκεια ζωής του είναι περίπου 3 μήνες, οπότε και λιώνει λόγω του ερχομού της άνοιξης. Η κατασκευή του διαρκεί περίπου πέντε εβδομάδες και απαιτούνται τόνοι χιονιού μέχρι να ολοκληρωθεί.

Τα μισά από τα τρόφιμα που παράγονται ετησίως στον πλανήτη πετιούνται στα σκουπίδια.

Αυτό αντιστοιχεί δηλαδή σε 1,2 ως 2 δισεκατομμύρια τόνους τροφίμων ανά έτος, νούμερο που ασφαλώς συγκλονίζει. Οι επιστήμονες και συντάκτες του άρθρου επισημαίνουν ότι κυρίως στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ έως και τα μισά από τα τρόφιμα που αγοράζονται πετιούνται από τον ίδιο τον καταναλωτή.

Ύφασμα που απωθεί τους λεκέδες και τη βρωμιά δημιούργησαν ερευνητές στο Μίσιγκαν (Η.Π.Α.)

Δημιούργησαν «παντοφοβικά» υφάσματα τα οποία με τη βοήθεια μιας «αέρινης» επίστρωσης απωθούν ακόμη και τους πιο δυνατούς λεκέδες όπως π.χ. το λάδι, το πετρέλαιο και το οξύ. Η καινοτόμος επίστρωση αποτελείται κατά 95% από αέρα, με αποτέλεσμα να μην βαραίνει τα υφάσματα.

Κι όμως το 1969 οι καταρράκτες του Νιαγάρα έμειναν για 5 ολόκληρους μήνες χωρίς νερό. 

Ο λόγος ήταν ότι έπρεπε να εκτελεστούν οι απαραίτητες εργασίες συντήρησης στα καταπονημένα τοιχώματα του καταρράχτη. Η διαδικασία συντήρησης κράτησε από τον Ιούλιο έως τον Νοέμβριο του ίδιου έτους, χαρίζοντας έτσι την μοναδική ευκαιρία μέχρι σήμερα για μια ματιά στους καταρράκτες χωρίς νερό.

Με τα δυσάρεστα της καθημερινότητάς μας να αυξάνονται, ο τρόπος ζωής των παιδιών παραμένει αναλλοίωτος. Αντιγράφοντας καθημερινά πράγματα τους, μπορούμε να διδαχθούμε να ζούμε την ζωή στο μέγιστο της:

Δίνουν σημασία στην προσπάθεια: Η θέληση και η αντίσταση στην παραίτηση. Η επιμονή τους να σκαρφαλώσουν σε εκείνο το δέντρο όσος χρόνος κι αν χρειαστεί. Η αποφασιστικότητα ότι θα το κάνουν γιατί πολύ απλά το έβαλαν στο μυαλό τους.

Αγαπάνε την ελευθερία: Περπατάνε καθημερινά ξυπόλητα και είναι το πρώτο πράγμα που κάνουν μόλις μπαίνουν στο σπίτι. Πετάνε τα παπούτσια τους, αφήνουν τα πόδια τους να έρθουν σε επαφή με το πάτωμα και μετά κουλουριάζουν στο καναπέ ελεύθερα από δεσμεύσεις.