Σε ένα χωριό  κάπου στην ελληνική επαρχία ισχύουν οι παρακάτω δύο κανόνες:

1. Υπάρχει μόνο ένας κουρέας

2. Ο κάθε κάτοικος είτε ξυρίζεται μόνος του είτε τον ξυρίζει ο κουρέας

Το ερώτημα είναι: Ποιος ξυρίζει τον κουρέα;

- Αν ξυρίζεται μόνος του τότε δεν τον ξυρίζει ο κουρέας, πράγμα άτοπο, γιατί ο ίδιος είναι κουρέας.

- Αν τον ξυρίζει κάποιος άλλος τότε αυτός ο άλλος πρέπει να είναι κουρέας, πράγμα άτοπο γιατί υπάρχει μόνο ένας κουρέας.

Χρησιμοποιώντας απλές μαθηματικές εξισώσεις αποδεικνύεται το παράλογο ως αληθές.

.

1. Έστω πως x είναι το βάρος ενός ελέφαντα και y είναι το βάρος ενός κουνουπιού.

.

2. Έστω πως 2b είναι το συνολικό τους βάρος. Δηλαδή x + y = 2b

Δεν φταίει ο φοιτητής αν δεν περνάει τα μαθήματα, γιατί ο χρόνος έχει μόνο 365 ημέρες. 

Σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν οι φοιτητές όταν ρωτήθηκαν για τον λόγο που δεν μπορούν να περάσουν με επιτυχία τα πανεπιστημιακά τους μαθήματα. Τα στατιστικά στοιχεία αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Μια τυπική ακαδημαϊκή χρονιά ενός φοιτητή αποτελείται από τα ακόλουθα:

Ένα πρωτοποριακό όπλο αναμένεται να αποκτήσει η αστυνομία, στην προσπάθεια να μην ξεφεύγει κανένας κακοποιός. 

Βρετανική εταιρεία στο Λας Βέγκας (Η.Π.Α.), παρουσίασε έναν ειδικό όπλο που «εκτοξεύει» μικροσκοπικές σφαίρες συνθετικού DNA. Το όπλο αυτό, επιτρέπει στις αστυνομικές αρχές να «σημαδέψουν» κακοποιούς και ακολούθως να έχουν τη δυνατότητα να τους αναγνωρίσουν.

Κι όμως οι σκύλοι δεν έχουν αχρωματοψία όπως υποστηρίζεται από πολλούς. 

Μπορούν να ξεχωρίσουν το μπλε από το κίτρινο, όχι όμως και το πράσινο από το κόκκινο χρώμα. Το γεγονός αυτό είναι κάτι που προφανώς δεν το ήξερε ο σχεδιαστής των φαναριών όταν έβαλε τα συγκεκριμένα χρώματα στους φωτεινούς σηματοδότες. Τότε πως καταφέρνουν οι σκύλοι και καθοδηγούν τον τυφλό άνθρωπο ακόμα και εκεί?  Οι σκύλοι οδηγούν τους τυφλούς, όχι βάση των χρωμάτων αλλά βάση του ήχου της κίνησης. Γι' αυτό και στις καινούργιες διαβάσεις, αν έχεις παρατηρήσει ακούγεται ένας περίεργος θόρυβος. Είναι ένα βοήθημα για τους συγκεκριμένους σκύλους.

Κρυμμένο από τα αδιάκριτα βλέμματα, κοντά στα σύνορα Πολωνίας-Τσεχίας βρίσκεται το Κέντρο Βιολογικής Άμυνας.

Πρόκειται για μία μικρή στρατιωτική νοσοκομειακή μονάδα, ένα νοσοκομείο που δεν μοιάζει με κανένα στην Ευρώπη. Προορίζεται μόνο για τη μελέτη και θεραπεία των πιο επικίνδυνων και σπάνιων ιών (π.χ. Έμπολα) που κυκλοφορούν, αποτέλεσμα επιδημιών ή βιολογικού πολέμου.