O όγκος των σκουπιδιών που παράγεται κάθε χρόνο αυξάνεται με ταχύτατους ρυθμούς.
Κάθε μέρα παράγουμε 3.500.000 εκατομμύρια τόνους στερεών αποβλήτων. Η συγκεκριμένη ποσότητα είναι δεκαπλάσια σε σύγκριση με τον προηγούμενο αιώνα και αναμένεται να διπλασιαστεί ως το 2025. Με τις υπάρχουσες συνθήκες, ο όγκος των αποβλήτων μπορεί να τριπλασιαστεί στα 11.000.000 τόνους ημερησίως ως το 2100.
Είναι απαραίτητο να σηκωνόμαστε πάντα κατά την διάρκεια μιας μεγάλης σε διάρκεια πτήσης.
Αν σε ένα μεγάλης χρονική διάρκειας ταξίδι, ένας επιβάτης δεν σηκωθεί και κινηθεί καθόλου από την θέση του, ελλοχεύει αυξημένος κίνδυνος να πάθει φλεβική θρόμβωση. Η πάθηση αυτή έχει συσχετισθεί κυρίως με το γεγονός ότι οι επιβάτες παραμένουν ακίνητοι για μεγάλο χρονικό διάστημα, δηλαδή όσο διαρκεί η πτήση τους.
«Το λάλημα του πετεινού συμβολίζει τη χαραυγή σε πολλές χώρες, ωστόσο δεν ήταν ξεκάθαρο αν ο πετεινός κοκορίζει επειδή διαθέτει κάποιο βιολογικό ρολόι ή απλά αντιδρά σε εξωτερικούς παράγοντες», τόνισε σε δηλώσεις του ο επικεφαλής της μελέτης, Takashi Yoshimura. Σε μια προσπάθεια να λύσουν το μυστήριο οι ερευνητές υπέβαλαν 40 πετεινούς σε συνθήκες συνεχούς φωτισμού.
Κατά την κατασκευή τους, τα αεροπλάνα πρέπει να πληρούν ορισμένες συγκεκριμένες προδιαγραφές. Τέτοιες προδιαγραφές περιλαμβάνονται στην κατασκευή των παραθύρων, των εξόδων κινδύνου κ.α. Ωστόσο, το που θα τοποθετηθούν οι θέσεις στο αεροπλάνο ανήκει στην ευχέρεια της εκάστοτε αεροπορικής εταιρείας και όχι του κατασκευαστή του αεροπλάνου. Όπως είναι φυσικό, οι πιο πολλές αεροπορικές εταιρίες επιθυμούν να έχουν να έχουν περισσότερες θέσεις, ώστε να μεγιστοποιηθούν τα κέρδη τους. Έτσι τοποθετούν μία ή δύο επιπλέον σειρές, με αποτέλεσμα πολλές φορές τα παράθυρα να μην βρίσκονται στην ίδια ευθεία με τα καθίσματα.
Το τέλος της σειράς μόνο «Happy End» δεν επιφύλαξε, καθώς και οι δυο πρωταγωνιστές και ήρωες αυτοκτονούν.
Στο τελευταίο επεισόδιο οι δυο πρωταγωνιστές, ύστερα από ερωτική απογοήτευση πηγαίνουν και κάθονται στις γραμμές του τρένου. Η εμφάνιση τους δεν θυμίζει σε καμία περίπτωση τα χαρούμενα, τρέλα καρτούν που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε. Κάθονται δίπλα δίπλα και το τρένο ακούγεται να πλησιάζει. Κάπου εκεί, η αυλαία πέφτει και όλοι καταλαβαίνουμε τι θέλει να δείξει το συγγραφέας.
Οι πιο καλοί άνθρωποι είναι εκείνοι που έχουν γνωρίσει την ήττα, τον πόνο, τον αγώνα, την απώλεια και βρήκαν το δρόμο τους. Αυτά τα άτομα έχουν μια εκτίμηση, μια ευαισθησία και μια κατανόηση της ζωής που τους γεμίζει με συμπόνια, ευγένεια, και ένα βαθύ ενδιαφέρον αγάπης. Με άλλα λόγια, οι καλοί άνθρωποι δεν γεννήθηκαν καλοί – επέλεξαν να είναι.