Κι όμως δεν ευθύνεται το φαγητό που η γεύση του δεν φαίνεται σε εμάς αρεστή.

Στο πανεπιστήμιο Cornell της Νέας Υόρκης, λαμβάνοντας υπόψιν τα παράπονα των επιβατών για τις «αέρινες» γεύσεις, αποφάσισαν να ερευνήσουν τους λόγους που το φαγητό στα αεροπλάνα δεν είναι και τόσο νόστιμο. Χρησιμοποίησαν 50 εθελοντές στους οποίους έδωσαν να φάνε τις πέντε βασικές γεύσεις: γλυκό, αλμυρό, ξινό, πικρό και umami (λέξη ιαπωνικής προέλευσης που δηλώνει ένα φαγητό με γεμάτη γεύση π.χ. μπέικον, ντομάτα, τυρί κτλ).

Κι όμως είναι ακόμα ένας μύθος ότι τα σκυλιά βλέπουν διακρίνουν μόνο το άσπρο και το μαύρο.

Οι σκύλοι μπορούν διακρίνουν το μπλε, το κίτρινο και πάμπολλες αποχρώσεις ενδιάμεσης κατάστασης. Βλέπουν δηλαδή τον κόσμο αντίστοιχα με ανθρώπους που πάσχουν από αχρωματοψία. Για παράδειγμα, ένας σκύλος αντιλαμβάνεται το έντονο κόκκινο ως καφετί κίτρινο, ενώ το έντονο πράσινο το βλέπει πάλι ως κίτρινο, αλλά λίγο πιο μουντό. Αυτό οφείλεται στη δομή των ματιών τους, αλλά και σε εξελικτικούς παράγοντες.

Ο Αμερικανός Mike Bouchet γέμισε μια πισίνα με 100.000 λίτρα Coca Cola.

O εκκεντρικός καλλιτέχνης Mike Bouchet, που ζει και εργάζεται στην Καλιφόρνια, παρασκευάζει μόνος του Coca Cola από το 2004, επιτυγχάνοντας έναν τύπο αναψυκτικού δικής του σύνθεσης, το οποίο όμως δεν το πίνει αλλά το χρησιμοποιεί ως βασικό υλικό των καλλιτεχνικών ανησυχιών του.

Ο ερευνητής Nickolay Lamm δημιούργησε μια σειρά στην οποία παρουσιάζει πώς βλέπουν οι γάτες τον κόσμο.

Η κάθε εικόνα εμφανίζεται με δύο διαφορετικούς τρόπους: Στη μία περίπτωση παρουσιάζεται η ανθρώπινη όραση και στην άλλη, αυτή της γάτας. Για το εγχείρημα, o Nickolay διεξήγαγε εκτεταμένη έρευνα σε συνεργασία με πολλούς κτηνιάτρους, προκειμένου να διασφαλίσει την πιστότητα του αποτελέσματος, αλλά και το γεγονός ότι οι απεικονίσεις του θα είναι όπως πρέπει.

Στο συγκεκριμένο ερώτημα σχεδόν κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με απόλυτη βεβαιότητα.

Είναι το Σύμπαν άπειρο ή απλά μήπως είναι τόσο μεγάλο που αδυνατούμε να προσδιορίσουμε το μέγεθός του; Σίγουρα είναι ό,τι μεγαλύτερο υπάρχει και γνωρίζουμε. Όμως πόσο μεγάλο; Μήπως τελικά το Σύμπαν είναι μια ολότητα χωρίς άκρες (π.χ. σφαιρικό σχήμα όπως η Γη) που όμως δεν είναι απέραντη; Μήπως ζούμε μέσα σε μια προσομοίωση;

Αμερικάνική ταινία παραγωγής 1999 συνολικής διάρκειας 126 λεπτών.

Ο Ρίτσαρντ Μάρτιν αγοράζει τον Άντριου (Ρόμπιν Γουίλιαμς), ένα προγραμματισμένο ανδροειδές ρομπότ για να κάνει τις δουλειές του σπιτιού. Καθώς όμως ο 'Αντριου αρχίζει να αισθάνεται και να σκέφτεται δημιουργικά, η οικογένεια Μάρτιν συνειδητοποιήσει ότι έχει μέσα στο σπίτι της κάτι παραπάνω από ένα απλό ρομπότ. Η ιδιαιτερότητά του Άντριου τον καταδικάζει να βρίσκεται παγιδευμένος ανάμεσα στη μηχανική πραγματικότητα και σε μια ανθρώπινη φύση που δεν μπορεί να κατανοήσει. Μέσα από μια αγωνιώδη αναζήτηση δυο αιώνων θα καταλάβει τι κάνει τελικά τους ανθρώπους τόσο ξεχωριστούς.