Η παραπάνω έκφραση πρωτοχρησιμοποιήθηκε στα χρόνια της βυζαντινής αυτοκρατορίας.
Στα χρόνια εκείνα, υπήρχαν ειδικοί δάσκαλοι, οι οποίοι δίδασκαν σε διάφορους ανθρώπους την κολακεία. Μέσω της κολακείας, οι άνθρωποι εκείνοι είχαν στόχο να κερδίσουν κάποια θέση στα ανάκτορα. Όλοι οι επιτυχόντες ονομάζονταν «αυλοκόλακες».