Ο φωτισμός το βράδυ διαταράσσει τον κύκλο ύπνου-αγρυπνίας, αφού μας επιτρέπει να μένουμε ξύπνιοι πολύ μετά τη δύση του ηλίου.

Επιστήμονες στο Λονδίνο (Αγγλία), αφού ανέλυσαν στοιχεία από 113.000 άτομα, ανακάλυψαν ότι το υπερβολικό φως στη διάρκεια του νυχτερινού ύπνου συσχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο συσσώρευσης περιττών κιλών. Τον μεγαλύτερο κίνδυνο τον διατρέχουν τα άτομα που κοιμούνται με φως το οποίο τους επιτρέπει «να βλέπουν έως την άλλη άκρη του υπνοδωματίου».

Ο Dean Potter είναι ένας skydiver, όχι μόνο για τον εαυτό του, αλλά και για τον σκύλο του τον Whisper.

Στην τελευταία του πτώση, ο αθλητής πήρε μαζί και τον σκύλο του, πέφτοντας από την κορυφή του βουνού Eiger που βρίσκεται στις Άλπεις (Ελβετία). Ο σκύλο τοποθετήθηκε σε ειδική θέση στην πλάτη του Dean, ενώ η κάμερα στο κράνος του κατέγραψε τη πρωτόγνωρη για τον σκύλο εμπειρία.

Μια φορά που κυνηγούσαν κάποιον μέσα στην αγορά, ο Σωκράτης τον άφησε να ξεφύγει, αν και του φώναζαν να μην τον αφήσει. Αυτός που τον κυνηγούσε ρώτησε τον Σωκράτη:

- Γιατί δεν έκλεισες τον δρόμο στον δολοφόνο;

- Ήταν δολοφόνος; τι θα πει δολοφόνος;

- Δολοφόνος θα πει κάποιος που σκοτώνει.

- Α, δηλαδή ο χασάπης;

- Όχι, άνθρωπος που σκοτώνει έναν άλλο άνθρωπο.

- Α, δηλαδή δολοφόνος θα πει στρατιώτης;

- Έλα, Σωκράτη! Λέω για κάποιον που σκοτώνει σε καιρό ειρήνης.

- Τότε δολοφόνος είναι ο δήμιος;

- Δε με καταλαβαίνεις, Σωκράτη. Δολοφόνος είναι αυτός που σκοτώνει τον άλλον στο σπίτι του.

- Τώρα κατάλαβα: Δολοφόνος είναι λοιπόν ο γιατρός...

Λανθασμένα, ο περισσότερος κόσμος πιστώνει το όνομά τους στα καναρίνια.

Τα Κανάρια Νησιά, 13 στο σύνολο, βρίσκονται στον ατλαντικό ωκεανό (κοντά στην Αφρική) και οφείλουν την ονομασία τους στους σκύλους και όχι στα πτηνά. Κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους, τα νησιά ήταν γνωστά για τα άγρια ​​σκυλιά που περιπλανιόταν εκεί. Ονομάστηκαν Κανάρια, καθώς η λατινική λέξη για το «σκυλί» είναι «canis».

Στην πορεία της εξέλιξής μας, όσο πιο έξυπνοι γινόμασταν τόσο χάναμε σε μυική δύναμη.

Οι ερευνητές από τη Γερμανία, την Κίνα, την Ιαπωνία, τις ΗΠΑ, τη Σουηδία και τη Δανία υποστηρίζουν ότι ανάμεσα στον νου και στη μυική μας δομή υπήρξε μια ανταλλαγή, με συνέπεια, ό,τι οι άνθρωποι κερδίζουν σε μυαλό, να το χάνουν σε μυς. Και η διαδικασία αυτή δεν αποκλείεται να μην έχει σταματήσει.

Κάθε χρόνο χρησιμοποιούνται παγκοσμίως ένα τρισεκατομμύριο πλαστικές σακούλες.

Ίσως κανένα άλλο προϊόν δεν αντικατοπτρίζει το πρόβλημα της υπερκαταναλωτικής κοινωνίας όσο η πλαστική σακούλα, αφού κάθε λεπτό, το είδος μας, χρησιμοποιεί περίπου δύο εκατομμύρια από αυτές. Γενικά τα πλαστικά κατασκευάζονται από φυσικούς πόρους, με την πλειονότητα εξ αυτών να φτιάχνονται από πετρέλαιο και φυσικό αέριο που, τα οποία όμως σύντομα θα εξαντληθούν.