Όχι μόνο οι σκύλοι, αλλά τα περισσότερα ζώα δεν μπορούν να πιουν νερό όπως οι άνθρωποι.

Τα περισσότερα ζώα δυσκολεύονται στην κατανάλωση νερού, καθώς τα φαρδιά τους στόματα δεν μπορούν να κλείσουν και να σχηματίσουν σωλήνα αναρρόφησης. Αντί για αυτό, κουλουριάζουν τη γλώσσα τους και τη βουτούν στο νερό με μεγάλη ταχύτητα. Όσον αφορά τους σκύλους, αυτοί είναι μάλλον αδέξιοι πότες σύμφωνα με έρευνα του Πολυτεχνικού Ινστιτούτου της Βιρτζίνια (Η.Π.Α.).

Ακόμα και οι σκύλοι ενοχλούνται από ορισμένες ανθρώπινες συνήθειες παρόλο που εμείς δεν το καταλαβαίνουμε. Αυτές είναι: 

01. Χρησιμοποίηση πολλών λεκτικών εντολών: Οι σκύλοι είναι σε θέση να συμπεράνουν τι σημαίνουν μερικές λέξεις, αλλά δεν καταλαβαίνουν την ανθρώπινη γλώσσα. Αυτό στο οποίο βασίζονται για να βγάλουν τα συμπεράσματά τους, είναι η «γλώσσα του σώματος». Μάλιστα, έχουν εξελιχθεί σε άριστους «αναγνώστες» του ανθρώπινου σώματος αφού μπορούν συχνά να καταλαβαίνουν τι σκεφτόμαστε ή αισθανόμαστε.

Ένας σκύλος beagle cross έχασε τα δυο του πόδια εξαιτίας μιας δηλητηρίασης που υπέστη.  

Η Τάρα, όπως ονομάζεται, υπήρξε θύμα δηλητηρίασης στη Ρουμανία.  Η κτηνιατρική ομάδα που ανέλαβε τη φροντίδα της, αναγκάστηκε να προχωρήσει σε ακρωτηριασμό των δύο μπροστινών ποδιών της για να τη σώσουν, καθώς είχε πάθει γάγγραινα. Για την περιπέτεια της σκυλίτσας διάβασε η Kelly Hare, η οποία διευθύνει την φιλοζωική οργάνωση «Safe Rescue For Dogs» και αποφάσισε να βοηθήσει.

Σύμφωνα με ειδικούς αυτός που χαϊδεύει τη γάτα αισθάνεται ωραία και όχι πάντα η γάτα.

Πολλοί ιδιοκτήτες γατών δε γνωρίζουν, ότι πολλές φορές η αγαπημένη για τους ίδιους συνήθεια να χαϊδεύουν τη γάτα τους, μπορεί να τους προσφέρει μεν ένα αίσθημα χαλάρωσης και ηρεμίας, αλλά στην πραγματικότητα, όσον αφορά τα ίδια τα ζώα, μπορεί να τους προκαλέσει έντονο στρες.

Όταν ο γάτος ονόματι Franzie ζητάει μια αγκαλιά, έχει έναν μοναδικό τρόπο για να στείλει ξεκάθαρα το μήνυμα.

Ο κτηνίατρος Τρίσταν Ριτς δεν είχε αντιμετωπίσει ποτέ ξανά στη ζωή του παρόμοια υπόθεση.

Ο Τζορτζ (George), ένα 10χρονο χρυσόψαρο υπέφερε από όγκο στο κεφάλι, ο οποίος μεγάλωνε αργά και είχε αρχίσει να επηρεάζει την ποιότητα της ζωής του. Έτσι έπρεπε ή να υποβληθεί σε επέμβαση αφαίρεσης όγκου στον εγκέφαλο ή σε ευθανασία. Η ιδιοκτήτριά του αποφάσισε να διακινδυνεύσει την επέμβαση, έτσι ώστε να χαρίσει στο χρυσόψαρο άλλα είκοσι χρόνια ζωής.

Κι όμως οι σκύλοι βιώνουν αισθήματα αγάπης και τρυφερότητας παρόμοια με τα δικά μας.

Ερευνητές από το πανεπιστήμιο Emory στην Ατλάντα (ΗΠΑ), ανακάλυψαν ότι το τμήμα του εγκεφάλου που συνδέεται με τα θετικά συναισθήματα είναι παρόμοιο στους ανθρώπους και τους σκύλους. Χρησιμοποιώντας την τεχνολογία της μαγνητικής τομογραφίας ανακάλυψαν ότι ο κερκοφόρος πυρήνας, το τμήμα δηλαδή του εγκεφάλου που σχετίζεται με τα θετικά συναισθήματα, είναι παρόμοιος στα σκυλιά και τους ανθρώπους.

Η ιστορία αφοσίωσης του Buck, ενός τρίχρονου λαμπραντόρ, δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο.

Όταν ο Mark Wessells συνειδητοποίησε ότι τα οικονομικά του δεν αρκούν πια για να συντηρεί τον αγαπημένο του σκύλο, αποφάσισε να εμπιστευτεί τη φροντίδα του στον πατέρα του. Έτσι, ταξίδεψε από τη Νότια Καρολάινα που διέμενε, μέχρι το Γουΐντεστερ της Βιρτζίνια, ώστε να του αφήσει τον Buck.

Ο Dean Potter είναι ένας skydiver, όχι μόνο για τον εαυτό του, αλλά και για τον σκύλο του τον Whisper.

Στην τελευταία του πτώση, ο αθλητής πήρε μαζί και τον σκύλο του, πέφτοντας από την κορυφή του βουνού Eiger που βρίσκεται στις Άλπεις (Ελβετία). Ο σκύλο τοποθετήθηκε σε ειδική θέση στην πλάτη του Dean, ενώ η κάμερα στο κράνος του κατέγραψε τη πρωτόγνωρη για τον σκύλο εμπειρία.

Ο Zac, είναι ένας δεινός μπασκετμπολίστας, μεγάλος θαυμαστής του αθλήματος και ένας πολύ ταλαντούχος παπαγάλος.

Οι ιδιοκτήτες του, Julie και Ed Cardoza από την Καλιφόρνια, εκπαιδεύουν τον Zac στο μπάσκετ εδώ και αρκετό καιρό, κάνοντάς τον εξπέρ στα καρφώματα. «Από την αρχή έδειξε μεγάλο ενδιαφέρον και δύσκολα θα τον τραβήξεις από την προπόνηση», λέει η Julie.

Η καταγωγή του σκύλου εικάζεται ότι προέρχεται από τον κοινό λύκο, ο οποίος σε βάθους χρόνου έχει εξημερωθεί.

Η σχέση του με τον άνθρωπο χρονολογείται από τα παλαιά χρόνια. Έχει υμνηθεί πολλές φορές, κυρίως για την τάση του να δένεται μαζί του ιδιαίτερα στενά. Έχουν υπάρξει περιπτώσεις σκύλων που θυσιάστηκαν για το αφεντικό τους στην προσπάθειά τους να τον σώσουν ή να το προστατεύσουν.

Ο εν λόγω σκύλος μπήκε στο βιβλίο Γκίνες ως ψηλότερος σκύλος του κόσμου.

Ο Δίας, όπως τον ονομάζουν οι ιδιοκτήτες τους, έχει ύψος 1 μέτρο και 12 εκατοστά, ενώ το βάρος του ανέρχεται στα 70 κιλά. Μάλιστα, όταν ο Δίας σταθεί στα πίσω του πόδια, το ύψος του αυξάνεται εντυπωσιακά και φτάνει στα 2,23 μέτρα.

Ένας λευκό μικρό γατάκι αποφάσισε να αυτοσχεδιάσει, μετατρέποντας ένα ποτήρι σε αυτοσχέδιο κρεβάτι. Το αποτέλεσμα έδειξε ότι πραγματικά το βολεύει...

Κι όμως από το 1945 μέχρι το 1947, ένα κοτόπουλο κατάφερε να ζήσει χωρίς κεφάλι. 

Το 1947 δεν πέθανε όμως επειδή ήταν ακέφαλο, αλλά από ασφυξία. Ήταν 10 Σεπτεμβρίου του 1945 όταν ο ιδιοκτήτης του αγροκτήματος αποφάσισε να σφάξει ένα κοτόπουλο.  Το αποκεφάλισε, αλλά αυτό επέζησε. Το τσεκούρι, δεν έκοψε την καρωτίδα του, αφήνοντας το εγκεφαλικό στέλεχος κολλημένο στο μυαλό του. Το κοτόπουλο, όχι μόνο επέζησε αλλά μεγαλούργησε κιόλας.

Κι όμως οι σκύλοι δεν έχουν αχρωματοψία όπως υποστηρίζεται από πολλούς. 

Μπορούν να ξεχωρίσουν το μπλε από το κίτρινο, όχι όμως και το πράσινο από το κόκκινο χρώμα. Το γεγονός αυτό είναι κάτι που προφανώς δεν το ήξερε ο σχεδιαστής των φαναριών όταν έβαλε τα συγκεκριμένα χρώματα στους φωτεινούς σηματοδότες. Τότε πως καταφέρνουν οι σκύλοι και καθοδηγούν τον τυφλό άνθρωπο ακόμα και εκεί?  Οι σκύλοι οδηγούν τους τυφλούς, όχι βάση των χρωμάτων αλλά βάση του ήχου της κίνησης. Γι' αυτό και στις καινούργιες διαβάσεις, αν έχεις παρατηρήσει ακούγεται ένας περίεργος θόρυβος. Είναι ένα βοήθημα για τους συγκεκριμένους σκύλους.